Yπολογιστές και μαθησιακή διαδικασία

Δύο καίρια προβλήματα της παιδείας σήμερα είναι τι μαθαίνουμε στα παιδιά και πώς τους το μαθαίνουμε. Ενώ το μάθημα εξακολουθεί να διδάσκεται, κατά κανόνα, μέσα από βιβλία στεγνά και αδιάφορα, και από εκπαιδευτικούς συχνά καταπτοημένους, το εξωσχολικό περιβάλλον εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς, προσλαμβάνοντας μορφές που, είτε τις εγκρίνουμε είτε όχι, αναμφίβολα κινούν το ενδιαφέρον (όλων μας, όχι μόνο των νέων) πολύ περισσότερο από το μουχλιασμένο, αποστειρωμένο, ανοργασμικό περιβάλλον της σχολικής τάξης. Αν δεν αξιοποιήσει την τεχνολογική επανάσταση, το σχολείο θα αποκοπεί ακόμα περισσότερο από την υπόλοιπη κοινωνία.

Κυριότεροι εξωσχολικοί ανταγωνιστές των παραδοσιακών μεθόδων άντλησης και μετάδοσης της γνώσης είναι η τηλεόραση και οι υπολογιστές, ενώ το σχολείο, όπως λειτουργεί σήμερα, υποβαθμίζεται σε θεσμοθετημένο καταναγκασμό και αγγαρεία (και το βιβλίο περιθωριοποιείται από μικρούς και μεγάλους — όταν δεν εγκαταλείπεται ολοκληρωτικά).

Με τους υπολογιστές, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις ποικιλόμορφες δυνατότητες των διαδραστικών πολυμέσων (κείμενο μαζί με εικόνα, ήχο, βίντεο ή κινούμενο σχέδιο, πίνακες, χάρτες κ.ά.) για να φτιάξουμε μαθήματα που ο μαθητής θα μελετήσει με ενδιαφέρον, ασκήσεις που θα παρέχουν κίνητρα, και επαναλήψεις, διασυνδέσεις, επεκτάσεις, εναλλακτική και ενισχυτική διδασκαλία που θα συντελούν στην εμπέδωση, διερεύνηση και διεύρυνση του γνωστικού αντικειμένου.

Στο μέλλον κάπως έτσι θα μπορούμε να σπουδάζουμε όλοι. Τι απαιτείται; Να γραφτεί το λογισμικό που θα παρουσιάζει με ελκυστικό τρόπο τα κείμενα και το οπτικοακουστικό υλικό, τις ασκήσεις, τις επαναλήψεις — όλα εκείνα τα καλούδια που θα δείξουν στους μαθητές ότι η μάθηση μπορεί, και πρέπει, να είναι, πάνω απ’ όλα, χαρά κι ευχαρίστηση.

Δεν είναι εύκολη δουλειά. Είναι πολύ πιο δύσκολη από τη συγγραφή απλών διδακτικών βιβλίων. Αυτή είναι, όμως, η κύρια δουλειά που πρέπει να γίνει. Αντί, δηλαδή, να σχεδιάζουμε τώρα τα καινούργια διδακτικά βιβλία, θα έπρεπε να ετοιμάζουμε το περιεχόμενο και το λογισμικό ηλεκτρονικών μαθημάτων. (Γίνεται κάποια δουλειά από διάφορους φορείς — ασυντόνιστα, όμως, και αποσπασματικά.)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ....

Όλοι μαζί τώρα εμείς, παλιοί και νέοι γνώριμοι-καθηγήτριες παλιές με μαθήτριες και τώρα συναδέλφισσες- είμαστε μια όμορφη παρέα με κοινό στόχο: να παπαγαλίσουμε σενάρια για ν΄ανεβούμε επίπεδο.

                                                            Σας φιλώ

                                                           ΕΦΗ

ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΗ

Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς που ο καιρός τους ήρθε,Ποτέ δεν είναι πολύ αργά!Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συΝα το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί!Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Μάθαινε άνθρωπε στο άσυλο!Μάθαινε άνθρωπε στη φυλακή!Μάθαινε γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε εξηντάχρονε!Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Ψάξε για σχολείο άστεγε!Προμηθέψου γνώση παγωμένε!Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο.Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις Σύντροφε!Μην αφεθείς να πείθεσαι.Μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος!Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος καθόλου δεν το ξέρεις.Έλεγξε το λογαριασμόΕσύ θα τον πληρώσεις.Ψάξε με τα δάχτυλα το κάθε σημάδιΡώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ;Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία(Μπ. Μπρεχτ, Εγκώμιο στη μάθηση)

Χρόνια Πολλά Σοφία!

με κάρτα από την "Άσπρη λέξη"

Χαιρετίσματα στην ομάδα σου.
ΚΣΕ ΙΕΚ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Πρώτο φως

Το πρωινό έσπασε σαν το πρώτο φως,
σαν τις ψιχάλες που έσταξαν τα χείλη του ουρανού
στο λυκόφως των θεών της πρώτης αχτίδας
που έσπασε οτο έρεβος της νύχτας,
τη σκοτοδίνη των ήχων που λύγισαν στον ερχομό της μέρας.

Η εκπαίδευση στον κινηματογράφο

Πρεμιέρα με Χρυσό Φοίνικα «Ανάμεσα στους Τοίχους» του Λοράν Καντέ

Ανατρεπτικότητα. Ανησυχία. Δράση. Αντίδραση. Αναζήτηση. Τόλμη. Αυτά είναι μερικά από τα «απαράβατα» χαρακτηριστικά του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Conn-X. Αλλά όχι μόνο. Είναι τα βασικά στοιχεία της ταινίας Entre les Murs (Ανάμεσα στους Τοίχους), του Λοράν Καντέ (Ελεύθερος Ωραρίου), που τιμήθηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Κανών και που θα χτυπήσει το κουδούνι της έναρξης στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας Conn-X. Πρεμιέρα με το Ανάμεσα στους Τοίχους, λοιπόν, θα κάνει το φετινό Φεστιβάλ, την ταινία που εκτυλίσσεται ανάμεσα στους τοίχους ενός πολυεθνικού σχολείου στο Παρίσι. Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Φρανσουά Μπεγκοντό (που κρατά και το ρόλο του δασκάλου στην ταινία), το οποίο με τη σειρά του βασίστηκε στις πραγματικές ιστορίες και τους διαλόγους των μαθητών του, η ταινία παρακολουθεί την προσπάθεια που κάνουν τα παιδιά, με τις λέξεις, τις πράξεις, τις σκέψεις, την επιθετικότητα, την αυθάδεια ή το χιούμορ τους, ν’ απαντήσουν στην κοινωνική ανισότητα που διδάσκονται μέσα και έξω από την τάξη. Το Ανάμεσα στους Τοίχους θέτει τον τόνο, όχι μόνο της 14ης διοργάνωσης, αλλά και των ημερών που περνάμε μιας εποχής δύσκολης, ασφαλώς μεταβατικής, μ’ ένα συννεφιασμένο παρόν και απαιτήσεις για το μέλλον. Τα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση δε θα τα κάνουμε εμείς θα τα κάνουν οι τωρινοί έφηβοι, οι άνθρωποι που κάθονται από Σεπτέμβριο στα θρανία, όπως εμείς θα καθίσουμε στις θέσεις των αιθουσών και θα τρυπώσουμε στη σκέψη και τις προθέσεις τους. Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Conn-X δεν ενδιαφέρεται απλώς να δώσει στους θεατές του δείγματα σινεμά, αλλά και της σκέψεις και των τάσεων που θα χαρακτηρίσουν τα επόμενα χρόνια: ανατρεπτικότητα. Ανησυχία. Δράση. Αντίδραση. Αναζήτηση. Τόλμη. Τα δομικά υλικά των ταινιών που συνιστούν το φετινό θεματικό αφιέρωμα του Φεστιβάλ στην Εκπαίδευση: Διαγωγή Μηδέν.Το Αφιέρωμα Διαγωγή Μηδέν είναι η επόμενη ματιά, η προσέγγιση του κόσμου των νέων από μια διαφορετική σκοπιά που υπονομεύει τα δεδομένα. Οι θέσεις αλλάζουν και οι ενήλικες είναι αυτοί που ανακαλύπτουν και μαθαίνουν τον κόσμο τους μέσα από τις σκέψεις και τις πράξεις των εφήβων του σήμερα, που θα διαμορφώσουν τους κανόνες του αύριο. Μια δεκάδα από αποκλειστικά καινούριες ταινίες, ανεξάρτητες στο πνεύμα κι εξαρτημένες από το ανεξήγητο εφηβικό φαινόμενο, αυτό που σε πρώτη ματιά μας είναι δυσνόητο και σε δεύτερη ελκυστικό, μαγνητικό, γεμάτο ορμή και ειλικρίνεια.Ξεκινώντας με την πρεμιέρα του Φεστιβάλ, το αφιέρωμα θα κορυφωθεί με τη νέα γερμανική ταινία που συντάραξε την κριτική, Die Welle (Το Κύμα). Στην πολυβραβευμένη ταινία του Ντένις Γκάνσελ, ένας δάσκαλος λυκείου θα ζητήσει στους μαθητές του να βιώσουν τι σημαίνει η ζωή σ’ ένα ναζιστικό καθεστώς να το ανασχεδιάσουν και να ζήσουν σύμφωνα με τους κανόνες του, μόνο που η πειθαρχία σε συνδυασμό με την οικειότητα και την επιμέλεια θα οδηγήσει το σχολικό πείραμα στον όλεθρο! Αντίθετα, το Die Welle οδηγήθηκε στον κριτικό και εμπορικό θρίαμβο, σημειώνοντας 3,8 εκατομμύρια εισιτήρια στο πρώτο τριήμερο της προβολής του και προκαλώντας συζητήσεις και ειδησεογραφία. Στα πρότυπα του σχολικού πειράματος, οι θεατές του Φεστιβάλ θα κληθούν να δουν, να βιώσουν και ν’ αποφασίσουν, σε μια προβολή εξίσου πειραματιζόμενη με την ταινία!Ανάμεσα στις ταινίες του αφιερώματος, το κοινό θα έχει την ευκαιρία ν’ απολαύσει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του μόλις 25 χρόνων Αντόνιο Κάμπος που, στα χνάρια του Γκας Βαν Σαντ, μας καθιστά μάρτυρες ενός διπλού φονικού στους διαδρόμους ενός σχολείου, κάνοντας ταυτόχρονα τη δική του σπουδή στη γενιά του YouTube, με το σκληρό όσο και αληθινό Afterschool.Τέσσερα αγόρια, τελειόφοιτοι Λυκείου, στην εμπόλεμη Βαγδάτη, κρατούν στα χέρια από μια ψηφιακή κάμερα και, με τεχνικές οδηγίες από τους Αϊβαν Ο’Μαχόνεϊ και Λόρα Γουίντερ, μαγνητοσκοπούν τη ζωή τους, στο συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ Baghdad High. Σε μια πόλη όπου, ανά δευτερόλεπτο, εκρήγνυνται βόμβες ή θρησκευτικός φανατισμός, οι ζωές των αγοριών μοιάζουν σπαρακτικά με αυτές των συνομιλήκων τους στη Δύση. Μια ευαίσθητη ματιά στο σημερινό Ιράκ και στη δύναμη των συνηθισμένων εφήβων που αντιμετωπίζουν ακραίες συνθήκες ζωής.Ένα μακρύ, ζεστό καλοκαίρι, ο 16χρονος Ζονάς αφήνεται στη φροντίδα και την προσοχή του 30χρονου Πιερ, ο οποίος τον προετοιμάζει για τις απολυτήριες εξετάσεις του και όχι μόνο. Το Eleve Libre του Βέλγου Ζοακίμ Λαφός, με επίσημη συμμετοχή στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Κανών, είναι μια πνευματώδης, χιουμοριστική και ταυτόχρονα ανατριχιαστική ματιά στο πώς η πιο απολαυστική εξουσία μπορεί να οδηγήσει στην εκμετάλλευση. Οι ήρωες παραδίδουν ιδιαίτερα μαθήματα στα πλεονεκτήματα του πειραματισμού αλλά και στο πώς η καταπάτηση των διαπροσωπικών ορίων μπορεί να είναι καταστροφική.Παράλληλα με τις προβολές, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία ν’ ακούσουν και να συζητήσουν για τα θέματα του αφιερώματος με συντελεστές από τις ταινίες αλλά και εκπροσώπους της ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής αρένας, στα πρωινά masterclasses και τις συζητήσεις που θα φιλοξενήσει το βιβλιοπωλείο Ιανός.Σκοπός του αφιερώματος είναι ν’ ανακαλύψουμε, μέσα από τον κινηματογράφο, τα κρυμμένα μυστικά των νέων και να φέρουμε στην επιφάνεια την εικόνα αυτών που, θέλοντας και μη, θα χτίσουν τον κόσμο των «μεγάλων».
Αναδημοσίευση από http://www.aiff.gr

Τα "θαύματα" των μαθητών (Αναδημοσίευση από:http://blogs.sch.gr/tgiakoum)

Ο Δ/ντής του σχολείου ζήτησε από τους συναδέλφους να φέρουν γραπτά εξετάσεων με κείμενα μαθητών, ώστε να δούνε στην πράξη, πώς γίνεται η διόρθωση έκθεσης με χρήση επεξεργαστή κειμένου.

Το συγκεκριμένο κείμενο έκλεψε την παράσταση: Α΄τάξη Γυμνασίου ( κάπου στην Κρήτη)

“Ο λουκάς εβανκελίστηκε ότι θα γενιθή ο Χρηστός. Τότε ο θεός πεζη μια τ ανκέλου κε λεει του. Γλάκα μορέ στη γη να βρις το μαριό κε να του ιπης πως θα γενησι το Χρηστό. γλακά ο ανκελος στη γη πιγε και ηβρικε το μαριό κε ειπεν του. μαριό εσυ δε το κατεχεις μα ισε βαρεμένο* γιατι θα γενισις το Χρηστό. Το μαριο τοτε λέι όφου και όφου* ιντάπαθα κε ιντανε τα που μου μιλις, ας εινε ομως θα γενισω το Χρηστό, πιος άντρας όμως θα με παντρεφτει. κε ιπε τση ο ανκελος, μη στεναχωράσε μαριό κε εγώ θα σου βρω άντρα. κε παι ο ανκελος στου οιωφισ* κε του λει. Οιωφισ το μαριό ινε βαρεμένο από το Θεό κε θα γενισει το Χρηστό, συ όμως θα το παντρεφκης κε δε θα σε νιαζει πράμα. τοτε ο οιωφισ που δε πιστεβε τα λογια του ανκελου παντρέφτικε το μαριό κε όταν κατάλαβε ότι ήταν βαρεμένο έδωσε εντολή να σφάξουν όλα τα πεδιά.

* βαρεμένο= σε ενδιαφέρουσα
* όφου και όφου= αχ και βαχ
* οιωφισ = Ιωσήφ

Ο επεξεργαστής κειμένου σηκώνει τα χέρια ψηλά. Το κείμενο είναι απλά εξαιρετικό.

Κριτήρια αξιολόγησης ιστοσελίδων

Στο site: http://www.netschoolbook.gr/webevstart.htm
υπάρχουν τα κριτήρια αξιολόγησης ιστοσελίδων

Συρράκο: Πέτρα, μνήμη και φως

"το μονόγραμμα" - Οδυσσέα Ελύτη

Ακουστά σ’έχουν τά κύματα
Πώς χαιδεύεις,πώς φιλάς
Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ"
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο
Πάντα εμείς τό φώς κι η σκιά
Πάντα εσύ τ’αστεράκι καί πάντα εγώ τό σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ τό λιμάνι κι εγώ τό φανάρι τό δεξιά
Τό βρεγμένο μουράγιο καί η λάμψη επάνω στά κουπιά
Ψηλά στό σπίτι μέ τίς κληματίδες
Τά δετά τριαντάφυλλα,καί τό νερό πού κρυώνει
Πάντα εσύ τό πέτρινο άγαλμα καί πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει
Τό γερτό παντζούρι εσύ,ο αέρας πού τό ανοίγει εγώ
Επειδή σ’αγαπώ καί σ’αγαπώ
Πάντα Εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία πού τό
Εξαργυρώνει:

Επικοινωνία και μετάδοση

Το βιβλίο της νεαρής Γαλλίδας εκπαιδευτικού Natasa Polony με τίτλο "Τα χαμένα παιδιά μας" κυκλοφόρησε το 2005 και προκάλεσε αίσθηση στη Γαλλία και στις χώρες όπου μεταφράστηκε. Κεντρικός του άξονας υπήρξε η κρίση στην παιδεία και την εκπαίδευση και ο προβληματσμός για την αδυναμία ή την εκούσια απαξίωση μετάδοσης της πολιτιστικής/πνευματικής κληρονομιάς στους νέους. Παρατίθεται προς προβληματισμό ένα απόσπασμα που αντιπαραβάλλει τις έννοιες μετάδοση-επικοινωνία:

Το αποτέλεσμα της μετάδοσης δεν είναι ποτέ σίγουρο, τροποποιεί το ίδιο το μήνυμα, ή ακόμα κι αυτόν που το φέρει. Το να μεταδίδεις είναι μία συνεχής δημιουργία και μία πράξη απελευθέρωσης. Το να επικοινωνείς είναι μία παγιωμένη και αυθόρμητη πράξη, όχι μία ακούσια διαδικασία. Συναλλαγή μάλλον παρά μοίρασμα. Εκείνος που μεταδίδει μεταμορφώνεται και ο ίδιος από κάτι που είναι πολύ περισσσότερο από τεχνική ή εμπειρία. Το βασικό λάθος είναι να νομίζουμε ότι, επειδή επιβάλλει ένα περιεχόμενο που επιδρά στον δέκτη, η μετάδοση αλλοτριώνει κι ότι, αντιθέτως, οι νέες ΤΠΕ που έχουν εισαχθεί στην εκπαίδευση και σε κάθε χώρο όπου πριν υπήρχε η μετάδοση θα είναι απελευθερωτικές γιατί θέτουν την "καθαρή πληροφορία" -η οποία ξεχνάμε ότι αποτελεί κατασκεύασμα- στη διάθεση όλων. Είναι βασικό λάθος γιατί η σωρεία πληροφοριών που κυκλοφορούν στο Internet και τα ΜΜΕ δεν είναι ουσιστικά προσβάσιμη, δηλαδή συνθέσιμη και κατανοητή, παρά μόνο από όσους έχουν έναν εγκέφαλο κατάλληλα διαμορφωμένο, προετοιμασμένο για να επεξεργαστεί αυτές τις πληροφορίες, με ενσωματωμένες τις αναφορές, τα μοντέλα με τα οποία θα τις αντιπαραβάλει. Αλλά όπως στρώνει κανείς, έτσι κοιμάται, κι ο κόσμος μας χρησιμοποιεί τα μέσα που έχει: για να εξασφαλίσουν τη συνοχή τους, οι κοινωνίες με μνήμη χρησιμοποιούν την ιστορία, και οι κοινωνίες χωρίς μνήμη χρησιμοποιούν την επικοινωνία. Αφού η κληρονομιά υπεξαιρέθηκε, πρέπει να ζήσουμε στην ανέχεια.

Η νεολαία των βαρβάρων της διαδυκτιακής εποχής εξαπατήθηκε από τους γονείς της. Στο όνομα της ισότητας και της ελευθερίας, οι νέοι αυτού του χωρίς παρελθόν κόσμου καλούνται να γίνουν φορείς της επικοινωνίας, να μετάσχουν στη μεγάλη κυκλοφορία της κενότητας. Πρέπει να διαφημίζουν για να υπάρχουν, να καταναλώνουν για να ανήκουν. Τους σερβίρουμε το λεξιλόγιο του Διαφωτισμού, την κοινωνία των πολιτών, τη δημοκρατία, το κριτικό πνεύμα, αλλά αποκομμένο απ ο τη γνωστική του βάση. Σαν να είχαμε κρατήσει μόνο την εισαγωγή από τους 35 τόμους της Εγκυκλοπαίδειας, και τίποτα από όλες εκείνες τις γνώσεις που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για να διατεθούν στο λαό. Η προηγούμενη γενιά παρόλο που η ίδια επαναστάτησε κατά των γονιών της, δεν έδωσε στους νέους τη μόρφωση, που επιτρέπει την επανάσταση διότι επιτρέπει την επιλογή. Ένας καθηγητής φιλοσοφίας περιγράφει τη συμφορά ως εξής: "Οι νέοι κάνουν διάλογο, επικοινωνούν, αλλά με λόγια του αέρα. Τους δώσαμε το λόγο χωρίς να τους δώσουμε τις λέξεις."

Κ.Κρυστάλλης: Ο Συρρακιώτης ποιητής

Κώστας Κρυστάλλης
Ο ποιητής του βουνού και της στάνης

ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΑΗΤΟ

Από μικρό κι απ' άφαντο πουλάκι, σταυραητέ μου,
παίρνεις κορμί με τον καιρό και δύναμη κι αγέρα
κι απλώνεις πήχες τα φτερά και πιθαμές τα νύχια
και μεσ' στα σύγνεφα πετάς, μεσ' στα βουνά ανεμίζεις
φωλιάζεις μεσ' στα κράκουρα, συχνομιλάς με τάστρα,
με την βροντή ερωτεύεσαι, κι απιδρομάς και παίζεις
με τάγρια αστροπέλεκα και βασιλιάν σε κράζουν
του κάμπου τα πετούμενα και του βουνού οι πετρίτες.
Έτσι εγεννήθηκε μικρός κι ο πόθος μου στα στήθη,
κι απ' άφαντο κι απ' άπλερο πουλάκι σταυραητέ μου,
μεγάλωσε, πήρε φτερά, πήρε κορμί και νύχια
και μου ματώνει την καρδιά, τα σωθικά μου σκίζει
κι έγινε τώρα ο πόθος μου αητός, στοιχειό και δράκος
κι εφώλιασε βαθιά - βαθιά μεσ' στ' άσαρκο κορμί μου
και τρώει κρυφά τα σπλάχνα μου, κουφοβοσκάει την νιότη.
Μπεζέρισα να περπατώ στου κάμπου τα λιοβόρια.
Θέλω τ' αψήλου ν' ανεβώ ν' αράξω θέλω, αητέ μου,
μέσ' στην παλιά μου κατοικιά, στην πρώτη τη φωλιά μου.
Θέλω ν' αράξω στα βουνά, θέλω να ζάω μ' εσένα.
Θέλω τ' ανήμερο καπρί, τ' αρκούδι, το πλατόνι,
καθημερνή μου κι ακριβή να τάχω συντροφιά μου.
Κάθε βραδούλα, καθε αυγή, θέλω το κρύο τ' αγέρι
νάρχεται από την λαγκαδιά, σαν μάνα, σαν αδέρφι
να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και τ' ανοιχτά μου στήθη.
Θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά, παλιές γλυκές μου αγάπες
να μου προσφέρνουν γιατρικό τ' αθάνατα νερά τους.
Θέλω του λόγγου τα πουλιά με τον κελαϊδισμό τους
να με κοιμίζουν το βραδύ, να με ξυπνούν το τάχυ.
Και θέλω νάχω στρώμα μου νάχω και σκέπασμά μου
το καλοκαίρι τα κλαδιά και τον χειμώ τα χιόνια.
Κλωνάρια απ' αγριοπρίναρα, φουρκάλες από ελάτια
θέλω να στρώνω στοιβανιές κι απάνου να πλαγιάζω,
ν' ακούω τον ήχο της βροχής και να γλυκοκοιμιέμαι.
Από ημερόδεντρον αητέ, θέλω να τρώω βαλάνια,
θέλω να τρώω τυρί αλαφιού και γάλα απ' άγριο γίδι.
Θέλω ν' ακούω τριγύρω μου πεύκα κι οξιές να σκούζουν,
θέλω να περπατώ γκρεμούς, ραϊδιά, ψηλά στεφάνια,
θέλω κρεμάμενα νερά δεξιά ζερβιά να βλέπω.
Θέλω ν' ακούω τα νύχια σου να τα τροχάς στα βράχια,
ν' ακούω την άγρια σου κραυγή, τον ίσκιο σου να βλέπω.
Θέλω, μα δεν έχω φτερά, δεν έχω κλαπατάρια,
και τυραννιέμαι, και πονώ, και σβυιέμαι νύχτα μέρα.
Παρακαλώ σε, σταυραητέ, για χαμηλώσου ολίγο
και δος μου τες φτερούγες σου και πάρε με μαζί σου,
πάρε με απάνου στα βουνά, τι θα με φάη ο κάμπος!

ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ Β΄ ΕΠΙΠΕΔΟΥ

Με την ευκαιρία της έναρξης του προγράμματος επιμόρφωσης που θα παρακολουθήσουμε θα ήθελα να επισημάνω τα εξής. Η επιμόρφωση αποτελεί βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη περαιτέρω δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών. Ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα που αφορά στις ΤΠΕ πρέπει να καθιστά τους εκπαιδευτικούς ικανούς να παρακολουθούν τις τεχνολογικές εξελίξεις και να μπορούν να τις προσαρμόζουν και να τις ενσωματώνουν στις ανάγκες των μαθημάτων και των μαθητών τους με τρόπο κριτικό.
Οι αναμενόμενες από το πρόγραμμα αυτό δεξιότητες των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν είναι:

• να αντιλαμβάνονται τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να αξιοποιηθούν οι ΤΠΕ και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αξιοποίησή τους
• να εμπλέκουν ενεργητικά τους μαθητές τους στη διαδικασία μάθησης με τη χρήση των ΤΠΕ
• να παρακολουθούν τις εξελίξεις στο χώρο των εκπαιδευτικών λογισμικών και να τα αξιοποιούν αποτελεσματικά
• να εφαρμόζουν συγκεκριμένες αρχές που θα διέπουν το σχεδιασμό των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ

Για όσους επιθυμούν εκτενέστερη ενημέρωση σε θέματα που αφορούν στο αντικείμενο του προγράμματός μας προτείνω να συμβουλευτείτε την ακόλουθη βιβλιογραφία:

• Κόμης, Β. (2004), Εισαγωγή στις εκπαιδευτικές εφαρμογές των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών, Αθήνα: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών
• Μικρόπουλος, Α. (2006), Ο υπολογιστής ως γνωστικό εργαλείο, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα
• Ράπτης, Α. - Ράπτη, Α. (2007), Μάθηση και Διδασκαλία στην Εποχή της Πληροφορίας. Ολική Προσέγγιση, Αθήνα: εκδ. Ράπτης Α.
• Σολομωνίδου, Χ. (2006), Νέες Τάσεις στην Εκπαιδευτική Τεχνολογία, Αθήνα: Μεταίχμιο